Zimowe wejście na Szrenicę
- Szrenica wyraźnie odznacza się na tle panoramy widzianej ze Szklarskiej Poręby – wznosi się na 1362 m n.p.m. i oferuje przepiękne widoki,
- Trasa do Hali Szrenickiej, a także na Szrenicę to klasyk turystyki Karkonoskiej,
- Jest to idealny wariant na pierwsze zimowe wyjście w trochę wyższe góry,
- Po drodze znajdziecie aż 4 schroniska,
- Pies – tak.
Szklarska Poręba
Pierwsze huty szkła były na terenach Gór Izerskich i Karkonoszy wieki temu, chociaż oficjalne wzmianki pochodzą z XIV w. Surowiec do wytopu szkła był łatwo dostępny, potrzebne było jedynie paliwo do hutniczych pieców, więc w okolicach trwały intensywne wyręby lasów. Na porębach powstawały osady pasterskie, które dały początek miastu Szklarska Poręba.
Miasto znajduje się na Dolnym Śląsku, na granicy Gór Izerskich i Karkonoszy. W czasach największej swojej produkcji nastąpił duży rozwój miasta i okolic. A dzięki późniejszemu rozwojowi ruchu turystycznego w okolicach mamy wiele schronisk, szlaków turystycznych i innych atrakcji.
Z Wrocławia w góry
Do Szklarskiej Poręby można dojechać oczywiście samochodem. Taka podróż z Wrocławia trwa ok. 2 h. Można dostać się do miasta także koleją. Połączeń na linii Wrocław – Szklarska Poręba jest wiele, pociągi jeżdżą niemal co godzinę, a podróż trwa ok. 3 h. Jest to bardzo wygodna opcja.
Przy okazji napiszę, że jest jeszcze jedno połączenie kolejowe do Szklarskiej Poręby z Jeleniej Góry. Jest to linia kolejowa nr 311, która prowadzi z Jeleniej Góry do stacji Korenov w Czechach. Linia kolejowa została wybudowana w latach 1888–1902 w Karkonoszach i Górach Izerskich i miała za zadanie ułatwić transport drewna oraz szkła pomiędzy hutniczymi miastami regionu.
Linia kolejowa jest obecnie jedną z bardzo malowniczych tras kolejowych na Dolnym Śląsku, prowadzi przez granicę państwa w Jakuszycach aż do czeskiego miasteczka Korenov.
Jeżeli podróżujecie pociągiem, waszą stacją wysiadkową będzie „Szklarska Poręba Górna”. Ze stacji prowadzi czerwony szlak turystyczny będący częścią Głównego Szlaku Sudeckiego.
Wodospad Kamieńczyk
Warto oczywiście rozejrzeć się po Szklarskiej Porębie, zwłaszcza jeżeli jesteście tu pierwszy raz. Jeżeli chcecie swoje kroki kierować od razu w góry – na Szrenicę dojdziecie szlakiem czerwonym, dochodząc najpierw do Rozdroża pod Kamieńczykiem.
Przy Rozdrożu pod Kamieńczykiem trzeba kupić bilety wstępu do Karkonoskiego Parku Narodowego (można oczywiście zrobić to on-line). W tym miejscu znajduje się rozwidlenie szlaków: czerwonego, który prowadzi na Halę Szrenicką oraz szlaku czarnego, którym można obejść Szklarską Porębę dookoła.
Podczas podejścia warto zatrzymać się przy Wodospadzie Kamieńczyka — najwyższym wodospadzie w Sudetach, który zimą zamienia się w spektakularną kaskadę lodową. Wodospad Kamieńczyka znajduje się na wysokości 846 m n.p.m. i obecnie objęty jest ochroną ścisłą.
Potok Kamieńczyk spada trzema kaskadami do Wąwozu Kamieńczyka z wysokości 27 m. Ściany wąwozu mają do 35 m wysokości, a szerokość od 15 do 3 m. Z ciekawostek – za środkową kaskadą znajduje się Złota Jama, która została wykuta przez Walończyków, a sam Wodospad był scenerią w filmie Opowieści z Narni. Książę Kaspian.
Wodospad udostępniony jest do zwiedzania, jest to płatna atrakcja. Obok wodospadu znajduje się Schronisko Kamieńczyk, które jest obecnie prywatnym schroniskiem. Jego historia związana jest z rozwojem Szklarskiej Poręby i ruchu turystycznego w Karkonoszach i nie warto przegapić pięknych widoków na Góry Izerskie.
Hala Szrenicka
Trzymając się czerwonego szlaku, dojdziemy wprost na Halę Szrenicką. Najbardziej wymagającą cześć trasy mamy już za sobą – to podejście z Rozdroża pod Kamieńczykiem do Wodospadu i Schroniska Kamieńczyk. Ta droga jest bardzo popularna i często zatłoczona, a w zimie także mocno oblodzona.
Przy wejściu na teren KPN warto pokazać strażnikowi bilet, tu jest także okazja, aby kupić bilet, jeżeli jeszcze tego nie zrobiliście.
Zimą tego nie widać, ale trasa z Wodospadu Kamieńczyka do Hali Szrenickiej to kamienny i dość szeroki dukt. Po drodze do Schroniska na Hali Szrenickiej będzie kilka miejsc, gdzie trochę trudniej będzie złapać powietrze, ale nie jest to bardzo wymagająca trasa.
Hala Szrenicka to naturalna łąka, jednak z prawdziwą górską halą ma nie wiele wspólnego. Leży na wysokości od 1150 m n.p.m. do 1300 m n.p.m. i jest wysokogórską halą torfową, która kiedyś powiększona była przez wypas owiec. Obecnie na Hali Szrenickiej stoi schronisko górskie, znajduje się węzeł szlaków oraz kilka tras narciarskich.
W Schronisku PTTK na Hali Szrenickiej warto zrobić sobie odpoczynek przed dalszą drogą. Zwłaszcza w zimie, kiedy warunki są bardziej wymagające, dobrym pomysłem jest ogrzanie się i zjedzenie czegoś ciepłego przed drogą.
Szrenica zimą
Do szczytu Szrenicy został nam niecały kilometr dość wymagającej drogi. Trasa prowadzona jest do samego szczytu szeroką, brukowaną drogą – chociaż pod śniegiem tego nie widać. Od Hali Szrenickiej powinniście zachwycać się przepięknymi widokami, gdyż przeszliśmy piętro lasu. Niestety podczas mojej wędrówki chmury były tak nisko, że z widoków nic nie pozostało.
Charakterystycznym punktem po drodze będzie Graniczna Łąka, skąd szlak trzeba zmienić na czarny. W tym miejscu warto zwrócić uwagę na tzw. nieme znaki. W Karkonoszach występują one jako dodatkowe oznakowanie szlaków i charakterystycznych punktów jak np. schroniska górskie. System niemych znaków został opracowany w 1923 r. przez czeskiego Vladislava Mutticha. System opiera się na czytelnych piktogramach, które umieszczone są na wysokich drewnianych słupach i wskazują kierunek do konkretnych punktów. Istnieje cała mapa znaków niemych z zaznaczonymi punktami.
Schronisko na Szrenicy
Obiekt został wybudowany w XIX w. jako wyraz potrzeby posiadania własnego schroniska zarówno przez Czechów, jak i Niemców. Po odzyskaniu niepodległości przez Czechosłowację władze czeskie odmówiły dotychczasowemu najemcy dalszą koncesję, no co Niemcy zareagowali postanowieniem budowy swojego schroniska. I tak w niewielkiej odległości jest kilka schronisk karkonoskich.
Schronisko górskie Szrenica ma 90 miejsc noclegowych, bufet z niezłym jedzeniem i bardzo przyjemny klimat.
Pamiętajcie, że jest to dość popularny obiekt, rezerwacje na noclegi trzeba robić z wyprzedzeniem.
Karkonoskie formacje skalne
Karkonosze zbudowane się głównie z granitu karkonoskiego z jego różnymi odmianami z zależności od miejsca występowania. Przy szczycie Szrenicy, w drodze szlakiem czerwonym do skrzyżowania na Mokrej Przełęczy znajdują się jedne z popularniejszych i bardziej rozpoznawanych formacji skalnych o uroczej nazwie Trzy Świnki. Wysokość skał dochodzi do 8 m, a o ich kształcie zadecydowały procesy wietrzenia gnejsu. Skład skał, a dokładnie występowanie kryształów skaleni sprawia, że mają one lekko różowy i pomarańczowy odcień, co może kiedyś zadecydowało o takiej nazwie skał.
Oczywiście i tu znajdziemy legendę związaną z powstaniem skał, która mówi, że Liczyrzepa – czyli Duch Gór został oszukany przez gospodarza, który nie chciał zapłacić za jego wykonaną pracę. Chciwy gospodarz ukrył trzy świnki i oskarżył Liczyrzepę o ich kradzież. Jednak Duch Gór nie dał się oskarżeniom i porwał świnki, które naduł tak, że pękły i zamieniły się skały.
Pod Łabskim Szczytem
Do Schroniska pod Łabskim Szczytem dojdziemy szlakiem zielonym, który nazywa się także Mokrą Drogą. Skąd nazwa – otóż szlak biegnie karkonoskim torfowiskami i jest rzeczywiście podmokły, Bezpieczne przejście gwarantują drewniane kładki, które zimą jednak są słabo widoczne, przez co mniej bezpieczne. Droga jest krótka, o dość mocnym spadku więc zimą polecam założyć raczki już na górze na Szrenicy.
Warto delektować się przepięknymi widokami, które rozpościerają się po prawej na góry Izerskie, a po lewej stronie na Karkonosze i czeskie miejscowości.
Schronisko Pod Łabskim Szczytem jest jednym z przyjemniejszych schronisk karkonoskich, Można tu zanocować, zjeść pysznie i wypić całkiem dobrą kawę. Obsługa schroniska zdecydowanie na duży plus.
Schronisko Pod Łabskim Szczytem położone jest na wysokości 1168 m n.p.m. na krawędzi Łabskiego Kotła. Jest jednym z najstarszych karkonoskich schronisk, powstało w czasie wojny 30-letniej jako pasterska buda. Schronisko ma w swojej historii rozbudowy i pożary, ostatecznie teraz jest dużym obiektem, ma 70 miejsc noclegowych.
Powrót do Szklarskiej Poręby
Do dworca PKP w Szklarskiej Porębie dojdziemy szlakiem żółtym, gdzie w punkcie Stara Droga przeskoczymy na szlak koloru zielonego, a na Wysokim Moście wrócimy na szlak czerwono-czarny, którym dojdziemy do miasta.
Po pełnym wrażeń dniu powrót do Szklarskiej Poręby oferuje chwilę odpoczynku. Miasto, ze swoją bogatą historią i kulturowym dziedzictwem, stanowi idealne tło do refleksji nad przeżytymi przygodami.
