Cerna Destna, kiedy potok szumi przy drodze
- Przepiękna trasa wzdłuż potoku górskiego Cerna Desna,
- Można przejść tam i z powrotem lub zrobić pętlę,
- Trasa niedostępna dla wózków, ciekawa choć trudna dla mniejszych dzieci,
- Pies – tak.
Rzeka Cerna Desna
Ze wschodnich zboczy góry Jizera wypływa rzeka Cerna Desna. Rzeka ta, a raczej – w swoim pierwszym biegu – górski potok oferuje wspaniały spektakl wodnej przyrody. Cerna Desna zachwyca do tego stopnia, że w 2013 r. została ogłoszona pomnikiem przyrody.
Nie ma w tym żadnej przesady, rzeka Cerna Desna zachwyca swoim przebiegiem, zwłaszcza w początkowym odcinku, gdzie na długości ok 2 kilometrów oferuje kaskady, wodospady i malownicze spiętrzenia.
Desna
Nasz spacer wzdłuż rzeki Cerna Desna rozpoczynamy w czeskiej miejscowości Desna. Miasteczko to znane jest przede wszystkim z produkcji szkła, ale Czesi dbają także o turystów oferując szlaki piesze, rowerowe oraz infrastrukturę turystyczną.
Desna znana jest także z tragicznej w swoich skutkach powodzi, która zdarzyła się w 1916 r. W wyniku bardzo obfitych opadów deszczu wezbrane wody rzeki doprowadziły do przerwania tamy. Podczas tego tragicznego wydarzenia zginęły 62 osoby – mieszkańcy miejscowości. Po czasie okazało się, że tama nieprzetrwała naporu wody ze względu na istotne wady konstrukcyjne wynikające z zaniedbania i oszczędności materiałowych tamtych czasów. Miasteczko zostało niszczone, uszkodzone zostały budynki fabryk, a także domów mieszkalnych.
Do dzisiaj w Desnej żywa jest pamięć o tej tragedii sprzed ponad 100 lat.
W Desnej zatrzymujemy się na przyfabrycznym parkingu w pobliżu stacji benzynowej (przy skrzyżowaniu ul. Karkonoskiej i ul. Riedlovej – 50.76208785230673, 15.321256532255672). Parking jest bezpłatny, bardzo duży i otwarty dla wszystkich, a w niedzielę rano zupełnie pusty.
Zaraz po drugiej stronie ulicy znajduje się stacja benzynowa MOL, gdzie znajdujemy pierwsze czerwone szlakówki.
Kraina szemrzącej wody
Nasz szlak początkowo prowadzi drogą asfaltową, ale po kilkuset metrach wchodzi do lasu. Cały czas, aż do zapory Sous będziemy iść wzdłuż rzeki Cerna Desna. Całą drogę towarzyszył nam szum, szmer, a czasem huk wody.
Wędrując szlakiem wzdłuż rzeki warto czasem zejść na jej brzeg, tylko wtedy będziecie mieli okazję zobaczyć te słynne wodospady, progi wodne, bystrzyny.
Pierwszy będzie Wodospad Plotnový (talerzowy), który ma kształt płaskiej płyty, a woda spada zeń z wysokości 4 metrów. Największy jest Wodospad Długi (Dlouhý), który ma wysokość ok. 7 m. drugi co do wielkości jest Wodospad Bukovský. Ostatni zaś jest Wodospad Hrncový (Garnkowy), który ma specyficzny okrągły kształt. Po drodze zaobserwować można także kilka Czarcich Kotłów, wydrążonych przez wodę w kamieniach.
Rzeka Cerna Desna ma na tym odcinku spory spadek, a różnica poziomu na 100-metrowym odcinku wynosi około 600 metrów.
W pewnym momencie napotkacie na rzece kładkę prowadzącą na drugi brzeg. Jeżeli chcecie sobie skrócić tę przyjemność i zawrócić – to jest dobry moment, dostaniecie się na drugą stronę gdzie niebieskim szlakiem wrócicie do Desnej. Przejście jest na własną odpowiedzialność – kładka nie jest pewna i stabilna.
Tak na prawdę nie ma potrzeby na szybsze przejście tej trasy. Ze względu na przepiękny przebieg rzeki, bogactwo kształtów i piękno okolicy tę trasę smakuje się powoli. Powoli odkrywa się kolejne zachwycające fragmenty rzeki. Woda niewątpliwie ma coś przyciągającego.
Nasza trasa pokrywa się z przebiegiem Ścieżki Edukacyjnej Wodospady Černé Desné. Idąc czerwonym szlakiem turystycznym można stąd wspiąć się aż na zaporę Souš.
Zapora Sous
Warto przedłużyć wędrówkę do tamy na zbiorniku wodnym Sous. Zbiornik został wybudowany po katastrofalnej powodzi z 1916r. Tym razem jednak nie oszczędzano na budowie, ekspertyzy trwały bardzo długo, zbiornik został napełniony wodą dopiero w latach 1925 – 1927. Tama na zbiorniku Sous ma 364 m długość, wysokość 21 m. Zbiornik Sous pełni rolę zbiornika retencyjnego dla regionu Jabloniec.
Droga powrotna
Do parkingu w Desnej można wrócić oczywiście tą samą trasą, jeszcze raz doświadczając uroków trasy wzdłuż rzeki. My zdecydowaliśmy się na przejście w formie pętli. Szlakiem niebieskim , który prowadził przyjemną ścieżką leśną dotarliśmy do Desnej podziwiając po drodze malutkie leśne osiedla typowej sudeckiej zabudowy.
To jest kolejna sprawa, która mnie bardzo zastanawia – dlaczego w Czeskich Sudetach jest taka dbałość o porządek architektoniczny, podczas gdy po polskiej stronie tego zdecydowanie brakuje.
