Pętla w Górach Stołowych, której najwyższym punktem jest Narożnik (837 m.n.p.m).
W skrócie:
1) Trasa łatwa, suma podejść to ok 240 metrów, ma 8 kilometrów długości i można ją przejść w nieco ponad 2 godziny.
2) Po drodze wiele atrakcji i widoków, ale nie ma schroniska.
3) Trasa dobra na przejście z pieskiem, można przejechać na rowerze.
4) Dziecko spokojnie ją pokona, z wózkiem raczej nie da się (są schody i kładki – więc lepiej nie ryzykować).
Opis pełny.
Wycieczkę rozpoczynamy z parkingu na Lisiej Przełęczy, do której prowadzi słynna Droga Stu Zakrętów.
Jesteśmy tu wcześnie rano, więc mamy dobre miejsce. Dla spóźnialskich zostaje jedynie pobocze. Turystów jest tak dużo, że mimo dwóch dużych parkingów miejsca brakuje.
Z przełęczy kierujemy się szlakiem żółtym w prawo. Parę metrów dalej mamy pierwszy oznaczony punkt geoatrakcji – Wisząca Skała. Rzeczywiście warto zejść ze szlaku i obejrzeć tę formację skalną, chociaż widoki niespecjalne.
Wracamy na szlak i podążamy wg jego oznaczeń. Po drodze mijamy wiele naprawdę niesamowitych formacji skalnych, a w kolejnym oznaczonym punkcie goeatrakcji – Podmorskie Kanały. Warto i tu zejść na chwilę ze ścieżki i poczytać tablice informacyjne dotyczące Podmorskich Kanałów. Można dowiedzieć się z nich m.in. tego, że ok. 100 milionów lat temu obszar Gór Stołowych został zalany przez płytkie morze. W wyniku sztormów rozlewało się ono na okolicę, a później wracało kanałami, które właśnie nazywają się Podmorskie Kanały.
Na skrzyżowaniu szlaków wzrok przykuwa biel piaskowca – to teren ścisłej ochrony PNGS. Wybieramy szlak zielony, którym dalej podążamy wzdłuż skalnych formacji i przez skalne bramy – to właściwe Skały Białe – formacje z piaskowca kwarcytowego. Skały sięgające czasem 20-30 m poza niespotykaną formą mają także zaskakujące nazwy: Dupek Dzwończego, Kibic, Bubek, As Atu, Zły to tylko przykłady. Idziemy ścieżką, która z czasem zmienia się w drewnianą kładkę prowadzącą przez torfowiska, wije się przez przyjemne lasy – to fragment bez specjalnych wzniesień i widoków. Kilka widoków z tej części trasy na zdjęciach poniżej.
Wisząca skała – pierwsza geoatrakcja. Jak widać piesek Basi pilnie studiuje opis na tablicy.
Na trasie spotykamy wiele głazów pięknie porośniętych mchem.
Białe Skały – przykład erozji i wietrzenia.
Szczelina Skalna – Białe Skały.
Na skrzyżowaniu Pod Zbójem zmieniamy szlak na niebieski skręcając w prawo, po chwili wybieramy szlak zielony, aby na następnym skrzyżowaniu powrócić na niebieski. Ten fragment szlaku może być podmokły, gdyż wiedzie torfowiskami, nad którymi prowadzą kładki – co widać na zdjęciu.
Skały Puchacza, których powstanie związane jest z funkcjonowaniem dawnego kamieniołomu piaskowca, oferują piękne widoki na Góry Orlickie. Zresztą od tej pory już tylko widoki. Ten fragment trasy zajmuje najwięcej czasu – nie sposób oderwać wzroku od tego, co oferuje natura. Urwiska, skały, piękne widoki, głębokie przepaści, rozłamy skalne, szczeliny…
Po drodze mijamy Kopę Śmierci, szlak wije się między skałami, a kolejne platformy widokowe zapraszają. Zanim dotrzemy do Narożnika, napotykamy tablicę upamiętniającą pewne wydarzenie– Zabójstwo pod Narożnikiem, które miało miejsce w 1997 r., kiedy to zamordowana została dwójka młodych studentów. Do dzisiaj nie wyjaśniono tej tragedii.
Narożnik to finał naszej wycieczki. Widoki oszałamiają — panorama na Góry Bystrzyckie czy szczyt Gór Stołowych — Szczeliniec Wielki.
Kilka zdjęć z tej części trasy, zaczynamy od słynnej Skalnej Czaszki.
Widok na formacje skalne.
Panorama z Narożnika.
Mapa sowiogórskiej wycieczki z Lisiej Przełęczy.