Ten wpis powstał dzięki Natalii Iwan, co oczywiście oznacza kolejną pomoc charytatywną z naszej strony. Opis skrócony:
- Lubań leży na wysokości 1211 m.n.p.m. Trasa łatwa (poza jednym trudniejszym podejściem), suma podejść wynosi 583 m, suma zejść 25 m. Start z Przełęczy Snozka (Kluszkowice).
- Wiele tras i możliwości jazdy na rowerze, bez problemu da się przejść ją z dzieckiem, z wózkiem raczej jej nie da się przejść. Piesek dozwolony.
- Długość trasy w jedną stroną – 5.5 km, czas przejścia na szczyt – 2.3 h.
- Oprócz pięknych widoków, po drodze najwięcej atrakcji jest na Górze Wdżar (m.in. jest ścieżka edukacyjna po kamieniołomie, występują anomalie magnetyczne itd.).
- Uwaga na szlak niebieski – nie jest zbyt dobrze oznakowany. Na Lubaniu znajduje się wieża widokowa imienia majora Józefa Chlipały „Lubańskiego”, polskiego bohatera i patrioty, pochodzącego z Ochotnicy Dolnej, zabitego przez Niemców w 1944 roku.
Szlak niebieski, nazwany jest w tym opisie „zwodnym” z trzech powodów:
- W wielu miejscach oznaczenie szlaku niebieskiego jest w dwóch różnych kierunkach
- W wielu miejscach oznaczenie trasy jest usytuowanie na rozdrożach tak, że nie wiadomo, w którą stronę pójść; tak trudniejsza opcja drogi jest zwykle prawidłowa
- Na koniec, który szczyt Lubania jest „tym” szczytem, ponieważ szczyty są dwa 😊
Lubań to najwyższy szczyt Pasma Lubania w Gorcach, ma dwa wierzchołki i obydwa tej samej wysokości 1211 m.n.p.m. Wierzchołek wschodni (Średni Groń) jest zarośnięty lasem i pozbawiony widoków.
My weszliśmy na wierzchołek zachodni z polaną, polem namiotowym i wieżą widokową.
Ale po kolei.
Wejście na Lubań z parkingu na Przełęczy Snozka jest jednym z wielu możliwości. Wygodny parking z bacówką (wyroby regionalne, na zimne i gazowane napoje nie licz) jest bezpłatny i dostępny w godzinach porannych.
I już na parkingu trudno znaleźć szlak. Warto o wskazówki zapytać w bacówce. Oznaczenia szlaku można bowiem znaleźć np. na krawężniku lub na znaku.
Podejście na Górę Wdżar (767 m.n.p.nm.)
Góra Wdżar jest świetnie przygotowana dla rowerzystów, poza ścieżkami rowerowymi na szczycie znajduje się tor rowerowy, gdzie można podziwiać nie lada akrobacje oraz ścieżka edukacyjna poprowadzona w starych kamieniołomach, anomalie magnetyczne, ciekawa legenda o Smoku Gorczańskim i wspaniałe widoki ze szczytu. Rowerzyści są tak samo obecni na szlakach na Lubaniu, ścieżki rowerowe są wydzielone w niektórych miejscach taśmami, ale na szlakach turystycznych trzeba uważać.
Góra za nami. Kojenie etapy szlaku biegnie głównie w lesie i miejscami bywa długim stromym podejściem. Nie jest to polecana trasa dla osób starszych lub z małymi dziećmi (na pewno nie z wózkiem).
Podobnie jak na początku drogi trzeba pilnować oznaczeń.
Charakterystycznym miejscem na szlaku niebieskim na Lubań są ruiny spalonego schroniska, mocno porośnięte zielenią, gdzie szlak niebieski łączy się z zielonym, dochodzi do źródełka, by następnie bardzo ostro piąć się w górę, aż do połączenia szlaków ze szlakiem żółtym (również z Kluszkowców
Od miejsca połączenia szlaków niebieskiego i zielonego z żółtym trasa znów staje się łagodna i już tylko kilka minut dzieli nas od wejścia na malowniczą polanę na szczycie Lubania.
Ostre podejścia na szczyt uprzyjemniają nas wspaniałe widoki na Tatry oraz zimna woda źródlana (dojście do wody oznaczone na trasie w górę i dół).
Na szczycie czeka nas duża polana Wierch Lubania, dogodny punkt widokowy na Tatry, Pieniny i Beskidy, węzeł szlaków turystycznych. Potoki spływające z północnych stoków Lubania uchodzą do Ochotnicy, ze stoków południowych do Krośnicy lub Zbiornika Czorsztyńskiego. Na szczycie pole namiotowe, bacówka, ławeczki i wieża widokowa imienia majora Józefa Chlipały „Lubańskiego”, z której roztaczają się przepiękne widoki …
Serdecznie polecam wycieczkę na Lubań, poniżej mapa.