Polska Droga Krzyżowa w Bardzie
- Polska droga Krzyżowa prowadzi zboczem Bardzkiej Góry,
- Kapliczki są niewidoczne w gąszczu zarośli, są kamienne z malowidłami na blasze,
- Widać, że droga nie cieszy się taką popularnością, jak ta prowadząca na szczyt Kalwarii – droga niemiecka,
- Trasa biegnie stokiem, jest trochę ostrych podejść i zejść.
Droga Krzyżowa
Via Crucis – Droga Krzyżowa to nabożeństwo wielkopostne w kościele katolickim, które ma charakter adoracyjny i symbolicznie odtwarza ostatnią drogę Jezusa Chrystusa – od skazania Go na śmierć, poprzez mękę i krzyżową wędrówkę na Golgotę, aż po złożenie w grobie.
Tradycja odprawiania Drogi Krzyżowej wywodzi się z Jerozolimy, gdzie pielgrzymi podążali śladami Chrystusa po ulicach Via Dolorosa. Z czasem, za sprawą franciszkanów, praktyka ta rozpowszechniła się w Europie, umożliwiając wiernym, którzy nie mogli odwiedzić Ziemi Świętej, uczestniczenie w duchowym przeżyciu Męki Chrystusa. W XVIII wieku św. Leonard z Porto Maurizio ustalił 14 stacji Drogi Krzyżowej, które zyskały oficjalne uznanie Kościoła.
Stacje Drogi Krzyżowej mogą być przedstawiane w kościołach w postaci obrazów, rzeźb lub krzyży, a także w plenerze na specjalnie wytyczonych kalwariach. Symbolizują wydarzenia związane z ostatnimi chwilami życia Chrystusa, takie jak Jego upadki, spotkanie z Matką, pomoc Szymona z Cyreny czy zdjęcie z krzyża.
Miasteczko Bardo i jego kalwarie
Bardo, zwane „Miastem Cudów”, to miejsce o bogatej historii i ogromnym znaczeniu dla wierzących. Już w średniowieczu stało się celem pielgrzymek dzięki cudownej figurze Matki Bożej Bardzkiej. Do Górskiej Kaplicy w Bardzie prowadziły trzy szlaki, których nazwy nawiązywały do pochodzenia pielgrzymów: czeska, polska i niemiecka.
Główna droga, określana jako „niemiecka” lub „Kalwaryjska”, biegnie przez malowniczy wąwóz, w którym płynie potok mający swoje źródło w górnych partiach jaru. Następnie trasa wspina się zakosami na niższy szczyt, skąd można podziwiać piękną panoramę miasta. W latach 1833–1839 proboszcz Fr. Miller zbudował wzdłuż tej drogi klasycystyczne stacje Drogi Krzyżowej w formie prostokątnych murowanych słupów.
Druga ścieżka, znana jako „Czeska Droga”, prowadziła stromo na szczyt Kalwarii z łąki nad prawym brzegiem Nysy. Ze względu na jej wymagający charakter korzystali z niej głównie wytrwali pielgrzymi z Czech. W 1870 roku, z uwagi na bezpieczeństwo, oficjalnie zakazano przemieszczania się tą trasą.
Trzecia trasa, „Polska Droga”, biegła przez wieś Janowiec. Stacje tej drogi, datowane na 1822 rok, zostały odnowione po latach zapomnienia. Uroczyste poświęcenie odrestaurowanych kapliczek odbyło się w 1988 roku i zostało dokonane przez biskupa Jana Pazdura z Wrocławia.
Polska Droga Krzyżowa
Polska Droga Krzyżowa na Górze Bardzkiej powstała w XIX wieku jako odpowiedź na ograniczenia w dostępie do niemieckiej drogi. Jej stacje zostały ufundowane przez wiernych z Dolnego i Górnego Śląska. Dziś stanowi nie tylko atrakcję turystyczną, ale przede wszystkim duchowy pomnik wiary mieszkańców regionu. Każda z kapliczek na trasie odzwierciedla prostotę i głębię modlitwy, a sam szlak, choć częściowo zarośnięty, prowadzi do kaplicy na szczycie Kalwarii Bardzkiej – Kaplicy Górskiej.
Aby przejść tras Polskiej Drogi Krzyżowej w formie pętli trzeba użyć leśnych dróg i singletracków. Na trasach rowerowych trzeba szczególnie uważać – kolarze na zjazdach potrafią osiągnąć duże prędkości. A szlaków rowerowych w Górach Bardzkich jest wiele.
Singletracki w Górach bardzkich
Singletracki w Bardzie to wyjątkowe trasy rowerowe, które przyciągają miłośników aktywnego wypoczynku, zarówno początkujących, jak i zaawansowanych rowerzystów. To sieć jednych z najdłuższych na Dolnym Śląsku tras typu singletrack, które oferują różnorodne poziomy trudności i malownicze widoki na Góry Bardzkie. W Bardzie dostępnych jest pięć głównych pętli o różnej długości i wymaganiach technicznych:
Widoki z tras, prowadzące przez lasy, wąwozy i wzgórza, pozwalają spojrzeć na Bardo z zupełnie innej perspektywy. Po intensywnej jeździe warto zatrzymać się w lokalnych kawiarniach lub odwiedzić atrakcje historyczne, by w pełni poczuć magię tego miejsca.
- Pętla Hrabiowska
- Długość: 3,2 km
- Przewyższenie: 79 m
- Trudność: 1 (bardzo łatwa)
- Charakterystyka: Idealna dla rodzin z małymi dziećmi. Trasa jest krótka i przyjazna dla początkujących,
- Punkt dostępu: Parking nad Hotelem Bardo, ul. Lipowa.
- Pętla Łaszczowa
- Długość: 15,5 km
- Przewyższenie: 533 m
- Trudność: 4 (wymagająca)
- Charakterystyka: Trasa dla zaawansowanych rowerzystów. Wymaga dobrej kondycji i umiejętności technicznych,
- Punkt dostępu: Parking na Przełęczy Łaszczowej lub ul. Skalnej.
- Pętla Wilcza
- Długość: 31,5 km
- Przewyższenie: 733 m
- Trudność: 4 (bardzo trudna)
- Charakterystyka: Najbardziej wymagająca pętla z elementami klasycznego MTB. Około 8 km to typowy singletrack, reszta prowadzi przez leśne, asfaltowe i polne drogi,
- Punkt dostępu: Parking na Przełęczy Wilczej lub przy Hotelu Bardo.
- Pętla Wzgórze Różańcowe
- Długość: 3 km
- Przewyższenie: 83 m
- Trudność: 1 (bardzo łatwa)
- Charakterystyka: Idealna dla rodzin i dzieci. Trasa jest krótka, malownicza i łatwa do pokonania,
- Punkt dostępu: Parking koło Hotelu Bardo.
- Pętla Kłodzka
- Długość: 17,7 km
- Przewyższenie: 879 m
- Trudność: 3 (średnio trudna)
- Charakterystyka: Szybka i dynamiczna trasa, odpowiednia dla średnio zaawansowanych rowerzystów. Wiele osób uważa ją za jedną z ciekawszych pętli w Bardzie,
- Punkt dostępu: Parking na Przełęczy Łaszczowej lub Przełęczy Kłodzkiej.
Singletracki w Bardzie zapewniają niezapomniane wrażenia, oferując trasy dla każdego, od rodzin z dziećmi po wymagających entuzjastów MTB. Przepiękne widoki na góry, różnorodność tras i świetna infrastruktura sprawiają, że to miejsce jest obowiązkowym punktem na mapie miłośników rowerowej rekreacji.
