Szyndzielnia nie tylko w Beskidzie Żywieckim – ukryta wieża nad Kłodzkiem
- Szyndzielnia jest szczytem niewysokim, widoki ze szczytu dostępne są zanim drzewa dostaną liście,
- Na szczycie Szyndzieli znajduje się kamienna wieża, jest niedostępna dla turystów,
- Trasa prowadzi Mariańską Doliną, wzdłuż potoku.
Szyndzielnia nie tylko w Beskidzie Żywieckim
Gdy słyszymy nazwę „Szyndzielnia”, większość z nas myśli o popularnym szczycie w Beskidzie Śląskim nad Bielskiem-Białą. Tymczasem zupełnie inna, mało znana Szyndzielnia wyrasta tuż za Kłodzkiem – niepozorna, ale wyraźna kopuła wznosząca się na wschód od miasta. To ostatnia, najniższa kulminacja długiego grzbietu odchodzącego od Kłodzkiej Góry ku zachodowi. Dzięki swojej pozycji – samotnie stojąc na końcu ramienia i odcinającej ją dolinie potoku Jodłownik – jest zaskakująco dobrze widoczna z okolicy.
Na Szyndzielnię w Górach Bardzkich prowadzi szlak żółty oraz nieoznakowane ścieżki leśne. Położenie Szyndzielni i forma sprawiają, że warto ją odwiedzić – chociażby jako punkt orientacyjny w krajobrazie Gór Bardzkich czy cel krótkiej wędrówki z okolic Kłodzka. A także zdobywając odznakę Wież Widokowych Ziemi Kłodzkiej.
Wieża na Szyndzielni
Nie znajdziemy na bardzkiej Szyndzielni typowej wieży widokowej, jak na Szyndzielni beskidzkiej, ale wyraźnie wyniesiony wierzchołek i częściowo odsłonięte zbocza pozwalają na uchwycenie szerokich panoram – zwłaszcza w kierunku południowym i zachodnim. Choć wysokość szczytu to zaledwie 430 metrów n.p.m., jego dominacja nad doliną Jodłownika i rozciągnięcie nad niższymi partiami grzbietu czyni z niego dobry punkt obserwacyjny.
Na szczycie wzniesienia Szyndzielni rzeczywiście znajduje się tajemnicza, ceglana wieża – ponoć zbudowana około 1920 r., a więc w okresie międzywojennym. Ma około 20 m wysokości i choć bywa określana jako wieża widokowa, dziś pozostaje w stanie ruiny i nie jest dostępna dla turystów – wejście na nią jest niedostępne – brak schodów. Jej konstrukcja to gruba, ceglana ściana, obecnie częściowo pokryta tynkiem, z której zniknęły schody i górna platforma. Wieża zlokalizowana jest tuż przy żółtym szlaku, prowadzącym z Kłodzka przez Szyndzielnię w stronę Kłodzkiej Góry, co czyni ją łatwo zauważalnym punktem orientacyjnym. Jak podaje lokalny portal, choć powszechnie uważa się ją za wieżę widokową, jej położenie w pobliżu dawnej jednostki wojskowej i zbiorników wodnych sugeruje, że mogła pełnić także rolę obserwacyjno‑technicznego obiektu (np. wieży ciśnień). Wpisuje się w wyprawy po Sudetach – stanowi ciekawostkę architektoniczno-historyczną, którą można odwiedzić na szlaku im. Władysława Biskupa. Górę porastają głównie lasy mieszane w partiach szczytowych – buk, grab i klon, z domieszką sosny. Niżej znajdują się łąki i pola, a miejscami zagajniki. Brak turystycznej infrastruktury sprawia, że można tu liczyć na ciszę i brak tłumów – to miejsce bardziej dla odkrywców niż niedzielnych spacerowiczów.
Dodatkowym wabikiem na turystów może być fakt, że wieża na Szyndzielni zaliczana jest do korony Wież Widokowych Ziemi Kłodzkiej – odznaki PTTK Kłodzko.
Mariańska Dolina
Szyndzielnia sąsiaduje z bardziej znaną Mariańską Górką – miejscem pielgrzymkowym i celem wielu spacerów z Kłodzka. Obie kulminacje dzieli dolina potoku Jodłownik, która – choć krótka – wyraźnie rozdziela je topograficznie i krajobrazowo. To właśnie ta dolina tworzy naturalną granicę między duchową przestrzenią Mariańskiej Górki a bardziej surową, naturalną Szyndzielnią.
W dolinie potoku znaleźć można ciekawe źródła, ślady dawnej gospodarki leśnej oraz niewielkie mokradła. Miejsce to dobrze oddaje charakter Gór Bardzkich – przejście między strefą rolniczą a zalesionymi, nieco dzikszymi wzgórzami w obrębie Przedgórza Sudeckiego.
Trochę o geologii Gór Bardzkich
Szyndzielnia jest geologicznie częścią struktury bardzkiej – jednego z najstarszych kompleksów skalnych w Sudetach. Wzgórze zbudowane jest z dolnokarbońskich szarogłazów, zlepieńców i łupków ilastych, które powstały setki milionów lat temu w warunkach morskiego osadzania. Ich twardość sprawia, że tworzą wyraźnie zaznaczone formy terenowe – takie jak właśnie kulminacja Szyndzielni.
Na powierzchni szczytu oraz zboczach znajdują się też gliny zwałowe i osady deluwialne, czyli materiał naniesiony przez wodę i procesy stokowe. To typowe dla tej części Gór Bardzkich, gdzie erozja i osuwiska odegrały dużą rolę w kształtowaniu krajobrazu.
Choć brak tu spektakularnych formacji skalnych jak na Górze Kalwarii czy Wysokim Kamieniu, Szyndzielnia to miejsce, które pozwala na spokojne zanurzenie się w przyrodzie i geologicznej historii Sudetów.
