Wysokie i Ścieżka przyrodnicza Kiczera w Magurskim Parku Nrodowym
- Trasa łatwa, ale dosyć długa. Zakładając jej wydłużenie o ścieżkę przyrodniczą Kiczera ma ona 13 kilometrów,
- Zaledwie 320 metrów w górę i dół,
- Dużo ciekawostek po drodze, m.in wieża widokowa, zapora w Krempnej, ławeczki w pięknych miejscach. Słowem, szlak zadbany i atrakcyjny turystycznie,
- Nie można pójść z psem – wynika to z regulaminu Magurskiego Parku Narodowego,
- Nie zapomnijcie uiścić opłaty za wejście do MPN.
Zapora i zalew w Krempnej – początek zielonego szlaku na Wysokie
Krempna to urokliwa miejscowość położona w Beskidzie Niskim, która zyskała popularność jako atrakcyjny ośrodek wypoczynkowy. Jednym z największych atutów tego miejsca jest zalew na rzece Wisłoka, który przyciąga turystów i miłośników przyrody. Sztuczny zbiornik wodny, utworzony po zbudowaniu zapory w latach 1968–1971, pełni nie tylko funkcję rekreacyjną, ale również istotną rolę w ochronie przeciwpowodziowej jako zbiornik retencyjny.
Wokół zalewu rozwinęła się infrastruktura turystyczna. Powstały liczne ośrodki wypoczynkowe, które oferują dobre warunki dla odwiedzających. Wybudowano pomosty, które zachęcają do spacerów nad wodą, a rozstawione wzdłuż brzegu ławki umożliwiają relaks w otoczeniu natury. Dostępne są wypożyczalnie sprzętu wodnego, które umożliwiają uprawianie sportów wodnych. Ponadto, w pobliskich ośrodkach funkcjonują wypożyczalnie rowerów, dzięki czemu turyści mogą eksplorować okoliczne tereny na dwóch kółkach, podziwiając piękno beskidzkiej przyrody.
Krempna, dzięki harmonijnemu połączeniu naturalnych walorów z nowoczesną infrastrukturą, stała się idealnym miejscem na wypoczynek dla osób szukających zarówno spokoju, jak i aktywnego spędzania czasu na łonie natury.
Ja zaparkowałem samochód na jednym z dużych parkingów, zjadłem lody, pogapiłem się na zalew i poszedłem na szlak. Ten długo prowadzi asfaltem, ale nie ma wyjścia, podjechać nie można, ze względu zakaz. Po drodze minąłem ładny budyneczek Magurskiego Parku Narodowego. Pamiętajcie, żeby kupić bilety do Parku.
Magurski Park Narodowy
Magurski Park Narodowy, rozciągający się na obszarze około 194,39 km², jest jednym z największych parków narodowych w Polsce. Obejmuje on malownicze tereny pełne dzikich lasów, głębokich dolin i licznych potoków. Park jest znany z różnorodności siedlisk przyrodniczych, które sprzyjają bogatej florze i faunie.
Roślinność Magurskiego Parku Narodowego jest niezwykle zróżnicowana. Dominują tu lasy bukowe, jodłowo-bukowe i świerkowe, które zajmują znaczną część powierzchni parku. W niższych partiach można spotkać także grądy i lasy mieszane. Na terenie parku występują liczne gatunki roślin chronionych, takie jak lilia złotogłów, ciemiężyca zielona czy storczyki. W wilgotnych dolinach i na podmokłych łąkach rosną także rzadkie rośliny torfowiskowe.
Magurski Park Narodowy jest domem dla wielu gatunków zwierząt, w tym tych, które są charakterystyczne dla dzikich obszarów górskich. Wśród ssaków można spotkać tu wilka, rysia, niedźwiedzia brunatnego oraz żbika. Licznie występują również jelenie, sarny i dziki. Park jest również ostoją dla ptaków drapieżnych, takich jak orlik krzykliwy, myszołów, jastrząb oraz puchacz. Z uwagi na różnorodność siedlisk, występują tu także gatunki ptaków związanych z terenami podmokłymi, jak bocian czarny czy żuraw.
Magurski Park Narodowy to prawdziwa perła Beskidu Niskiego, oferująca zarówno bogactwo przyrodnicze, jak i możliwość obcowania z dziką naturą w jej najbardziej pierwotnej formie.
Ważne – na teren MPN nie można zabrać psa, ale wyczytałem, że można go zabrać na Ścieżkę Przyrodniczą Kiczera. Dziwne to dla mnie – dlaczego do MPN z psem nie, a na ścieżkę – tak. Niezależnie – piesek musi być na smyczy.
Wieża widokowa na Wysokim
Wieża widokowa na szczycie Wysokiego nie jest zbyt wysoka, ma drewnianą konstrukcję i widać z niej bardzo ładnie otaczające szczyty. Na wieży znajdziecie pieczątkę do przybicia. Poniżej wieży są ławy, a także tablice opisujące to, co widać na horyzoncie. Słowem, jest to bardzo dobrze przygotowany szlak turystyczny, chwała za to jego Twórcom i osobom, które dbają o niego na co dzień.
Blisko wieży znajduje się także kilka ławeczek, ustawionych tak, aby można było usiąść i patrzeć na przepiękne góry.
Z wieży można pójść dalej, do miejscowości Ożenna, ja jednak zawróciłem, ponieważ chciałem jeszcze po drodze zobaczyć ścieżkę przyrodniczą.
Ścieżka przyrodnicza Kiczera
Schodząc ze szczytu, poszedłem jeszcze na ścieżkę przyrodniczą. Było już dosyć późno, zdjęć zbyt wielu nie mam, ale warto wiedzieć, że Ścieżka przyrodnicza „Kiczera” im. prof. Jana Rafińskiego obejmuje 11 przystanków, z których każdy prezentuje inne aspekty przyrodnicze, historyczne i geologiczne tego obszaru. Garść informacji na temat poszczególnych stacji:
Cmentarz Łemkowski w Żydowskim – Na pierwszym przystanku można zobaczyć grekokatolicki cmentarz parafialny, pozostałość po dawnej wsi Żydowskie. Znajdują się tu zabytkowe nagrobki, na których można dostrzec elementy charakterystyczne dla sztuki kamieniarskiej Łemków, takie jak trójramienne krzyże.
Łąka mieczykowo-mietlicowa – Drugi przystanek prezentuje wilgotny wariant łąki reglowej, bogatej w różnorodne gatunki roślin, takie jak mieczyk dachówkowaty czy firletka poszarpana. Jest to także siedlisko dla ptaków, takich jak derkacz i przepiórka, oraz dla owadożernych ssaków, np. ryjówek.
Roślinność ruderalna – Ten przystanek pokazuje, jak na terenie dawnych łemkowskich domostw rozwija się roślinność towarzysząca człowiekowi, taka jak barwinek pospolity czy tojad ogrodowy. Na miejscu można także zobaczyć stare drzewa owocowe, które stanowiły część dawnych sadów.
Oczko wodne – Jest to sztucznie utworzony zbiornik, pełniący funkcję miejsca życia dla wielu organizmów, w tym płazów takich jak kumak górski, traszka karpacka, czy ropucha szara. Przystanek ten umożliwia obserwację różnorodnych gatunków roślin i zwierząt związanych z wodą.
Punkt widokowy – Z tego miejsca rozpościera się widok na dolinę potoku Krempna i dawne tereny wsi Żydowskie. Można stąd podziwiać panoramę Beskidu Niskiego oraz obserwować ptaki drapieżne, takie jak myszołów zwyczajny czy orlik krzykliwy.
Przebudowa drzewostanu – Przystanek ten pokazuje, jak w wyniku działań ochronnych wprowadzane są gatunki drzew typowe dla naturalnych lasów, takie jak jodła i buk. Obserwować można proces odnowy drzewostanu i jego powolny powrót do stanu naturalnego.
Martwe drzewo – Martwe drzewa odgrywają kluczową rolę w ekosystemie leśnym. Na tym przystanku można dowiedzieć się, jak takie drzewa stają się miejscem życia dla wielu gatunków owadów, grzybów i mszaków. Jest to także ważne siedlisko dla ptaków, takich jak dzięcioł trójpalczasty.
Dawna granica rolno-leśna – Ten przystanek pokazuje, gdzie dawniej kończyły się pola uprawne, a zaczynał las. Można tu również zobaczyć uszkodzenia drzew spowodowane przez zwierzynę leśną oraz proces formowania się lejów źródłowych.
Buczyna karpacka – Buczyna karpacka to dominujący typ lasu w Magurskim Parku Narodowym. Przystanek ten prezentuje typowe dla tego zbiorowiska gatunki drzew, takie jak buk, jodła i klon jawor, a także rośliny runa leśnego. Jest to również miejsce gniazdowania rzadkich ptaków jak muchołówka mała.
Geologia terenu – Na tym przystanku można poznać geologiczne podłoże Kiczery, które składa się z fliszu karpackiego, czyli warstw piaskowca i łupka. Przystanek ten oferuje wgląd w procesy geologiczne, które kształtowały ten teren przez miliony lat.
Polana śródleśna – Ostatni przystanek znajduje się na śródleśnej polanie, gdzie można zobaczyć różnorodne gatunki krzewów, takie jak tarnina, dzika róża i leszczyna. Polana ta stanowi ważne siedlisko dla licznych gatunków roślin i zwierząt oraz obraz postępującej sukcesji ekologicznej.
Warto pójść na Wysokie. Jest tu wiele miejsc do zobaczenia, podziwiania, zachwycania się, ale też zadumy. Jak tylko będziecie mieli okazję, po prostu zróbcie to.
Ja poszedłem na Wysokie jako uzupełnienie innej wycieczki tego samego dnia, ale spokojnie jest tu tyle do obejrzenia, że można z tego zrobić całodzienną przygodę.