Czy na Barbarce znajdziemy platformę widokową?
Ale od początku, trasa na Barbarkę w skrócie:
- Poziom trudności: łatwa. Trasa tam i z powrotem.
- Czas trwania: ok 1 h, dystans ok 3 km.
- Trasa dostępna dla wózków, odpowiednia dla małych dzieci.
- Rower – tak.
- Pies – tak.
Wstęp, góra Barbarka
Barbarka to niewysoki szczyt w Górach Wałbrzyskich położony na południe od stacji Wałbrzych Górny. Prowadzi tu szlak niebieski, który biegnie aż do Sokołowska.
Nie jest to spektakularna góra. Jednak dzięki swojemu położeniu, a co za tym idzie, szczególnym widokom ma w sobie to „coś”.
Szczególne walory widokowe Barbarki docenili już Niemcy, budując na przełomie XIX i XX w. schronisko turystyczne z platformą widokową. Ciekawa historia, jakich wiele w Sudetach. Przypomina wzniesienie Ptasia Kopa w Wałbrzychu, gdzie w czasach niemieckich prężnie funkcjonowało schronisko, a dzisiaj szlak jest zaniedbany i nieco zapomniany.
Wracając do Barbarki – z jej zarośniętego szczytu niestety nie ma dzisiaj widoków. Poniżej, na północnym zboczu jest miejsce, gdzie rozciągają się panoramy na otaczające Góry Wałbrzyskie, ale przede wszystkim na wałbrzyskie osiedla. Szczególnie dobrze widoczny jest dworzec kolejowy Wałbrzych Główny, a w oddali Borowa. Pewnie nocą można złapać tu fajne zdjęcia.
Schronisko, którego nie ma. Kamieniołom ryolitu
Na szczycie Góry Barbarka (634 m n.p.m.) znajdowało się schronisko nazwane Kolbebaude. Była to bardzo dobrze prosperująca gospoda, gdzie można było zjeść, odpocząć, a także podziwiać widoki z pobliskiej platformy. Było to miejsce tak bardzo popularne, że po kilku latach zyskało nawet wieżę widokową. A na pobliskim stoku została wybudowana skocznia narciarska. Całe zabudowania zostały spalone po wojnie.
Wszystko to wydaje się nieco nudne. Ani platformy, ani wieży, a widoki tylko na kilka wałbrzyskich pagórków. Nic bardziej mylnego. Na północnym zboczu Barbarki jest bezcenny pomnik przyrody – kamieniołom ryolitu. Podczas prac wydobywczych został odsłonięty zastygły potok lawy. Jest to unikatowe miejsce. Niestety, mimo ochrony prawnej nie jest zadbane, ani też właściwie oznaczone.
Na Barbarkę poszliśmy od strony wałbrzyskiej dzielnicy Pogórze Drugie. Samochód zostawiliśmy na nie wielkim bezpłatnym parkingu przy ul. Niepodległości. Zaraz obok, na słupie znaleźliśmy właściwe szlakówki koloru niebieskiego. Skierowaliśmy się skromną, zarośniętą ścieżką lekko w górę. Na całej trasie trzeba być czujnym i wypatrywać szlakówek. Mimo że biegnie tu jedna ścieżka, szlak powinien być lepiej oznaczony.
Po kilkunastu minutach dochodzimy do miejsca widokowego, warto przystanąć, pstryknąć parkę fotek dworca i szczytu Chełmiec. To przyjemne miejsce. Na samą Barbarkę dochodzimy w pół godziny spokojnym, spacerowym krokiem. Niestety nie ma tu oznaczeń (a przynajmniej nie odnaleźliśmy ich), fakt, że jesteśmy na szczycie, potwierdziła nam aplikacja mapy.cz. Na szczycie Góry Barbarka pokręciliśmy się chwilę pomiędzy drzewami i czas było wracać.
Podsumowanie, zdjęcia i mapa
Powrót do samochodu odbył się tą samą drogą.
Czy polecam tę wycieczkę? Jest to trasa dla koneserów Gór Wałbrzyskich i tzw. niszowych tras. Spokój i samotność na trasie zagwarantowana. Uważam, że miasto powinno bardziej dbać o szlaki. Są to bardzo cenne tereny, zarówno historycznie, jak i turystycznie.
Dziękujemy Basi i Wojtkowi za super ciekawy wpis. Zdjęcia i mapa poniżej.
