Największy wodospad w Karkonoszach – Wodospad Panczawski
- Jest to największy wodospad w Karkonoszach, a także Sudetach oraz w Republice Czeskiej,
- Wodospad tworzą kaskady, których suma wysokości wynosi 250 metrów,
- Przy wodospadzie znajduje się bezpłatny punkt widokowy,
- Na trasie znajduje się kilka schronisk karkonoskich, a także bunkry będące częścią przedwojennych umocnień granicznych,
- Podczas wędrówki odwiedzimy także Śnieżne Kotły.
- Będziemy na terenie Karkonoskiego Parku Narodowego, a więc pamiętajcie o biletach wstępu.
Najwyższe pasmo Sudetów
Karkonosze, znane również jako Góry Olbrzymie, to najwyższe pasmo Sudetów, rozciągające się na granicy Polski i Czech. Długość pasma wynosi około 40 km, od Przełęczy Szklarskiej na zachodzie do Przełęczy Lubawskiej na wschodzie. Szerokość Karkonoszy waha się od 8 do 20 km, a ich powierzchnia wynosi około 650 km. Granica polsko-czeska przebiega wzdłuż Głównego Grzbietu oraz Grzbietu Lasockiego.
Karkonosze należą do jednostki geologicznej zwanej blokiem karkonosko-izerskim. Są zbudowane głównie z granitu karkonoskiego. W wyniku procesów geologicznych masyw Karkonoszy został wydźwignięty, co przyczyniło się do powstania dzisiejszej rzeźby terenu. Góry te charakteryzują się wyraźnie zaznaczonymi formami skalnymi, jak również obecnością kotłów polodowcowych, które nadają Karkonoszom wygląd typowy dla gór wysokich.
Najwyższym szczytem Karkonoszy jest Śnieżka, wznosząca się na wysokość 1603 m n.p.m., co czyni ją również najwyższym punktem Czech, Sudetów oraz województwa dolnośląskiego. Inne ważne szczyty to Wielki Szyszak (1509 m n.p.m.), Smogornia (1490 m n.p.m.), oraz Szrenica (1361 m n.p.m.).
Karkonosze są pełne licznych atrakcji turystycznych. Wodospady karkonoskie przyciągają wielu turystów, podobnie jak polodowcowe kotły, takie jak Śnieżne Kotły czy Kocioł Małego Stawu. Charakterystycznym elementem krajobrazu są również formacje skalne, znane jako skałki, które przybrały fantastyczne kształty i nazwy, jak np. Pielgrzymy, Słonecznik czy Końskie Łby.
Karkonosze są chronione jako część Światowej Sieci Rezerwatów Biosfery UNESCO. Na ich terenie utworzono Karkonoski Park Narodowy po stronie polskiej oraz Krkonošský Národní Park po stronie czeskiej. Dzięki temu unikalne formy skalne, bogata flora i fauna, oraz cenne ekosystemy są zabezpieczone przed wpływem działalności człowieka.
Karkonoskie schroniska
Wędrówka po Karkonoszach nie byłaby kompletna bez odwiedzenia przynajmniej jednego z wielu schronisk górskich. Schroniska te, często zlokalizowane w malowniczych miejscach, oferują wędrowcom nie tylko miejsce na odpoczynek, ale także ciepły posiłek i schronienie przed kaprysami pogody. Wiele z nich ma długą historię sięgającą nawet XVII wieku, kiedy to były to proste budy pasterskie. Część karkonoskich schronisk spłonęła, została odbudowana i do dzisiaj gości turystów.
Na trasie do Wodospadu Panczawskiego i Śnieżnych Kotłów znajduje się kilka takich miejsc. Jednym z nich jest schronisko Vosecka Bouda, kolejne na trasie to Vrbatova bouda, gdzie napijecie się pysznej malinowej lemoniady. Warto wiedzieć, że Vrbatova bouda została nazwana na cześć czeskiego narciarza, który zamarzł na trasie wyścigu. To idealne miejsce na krótki postój, aby nabrać sił przed dalszą wędrówką. Kolejne na naszej trasie schronisko karkonoskie to słynna Łabska Bouda, skąd niedaleko jest do wodospadu Łaby. Nie można zapomnieć o uroczej Martinovej Boudzie, a także budynku RTON nad Śnieżnymi Kotłami, który został wybudowany jako schronisko, a wiele lat później przekształcony na Radiowo-Telewizyjny Ośrodek Nadawczy.
Po drodze miniemy kilka bunkrów. Bunkry położone są wzdłuż granicy — temat Linii Benesza (znany także z granicznych Gór Orlickich). Jest to określenie linii czechosłowackich umocnień stosowane w czasie drugiej wojny światowej przez Niemców. Wojska czechosłowackie nazywały tę linię umocnień “swoją linią Maginota”. Odrobina prawdy w tym była, ponieważ część rozwiązań była inspirowana tym, co powstało właśnie we Francji. W skrócie jest to pas fortyfikacji militarnych zbudowany przed II WŚ przez Czechosłowację jako zabezpieczenie przed inwazją III Rzeszy.
Wodospad Panczawski — Najwyższy wodospad w Karkonoszach
Wodospad Panczawski to prawdziwa perła Karkonoszy. Położony po czeskiej stronie, na zachodnim zboczu Łabskiego Dołu, jest najwyższym wodospadem w całych Karkonoszach, a także w Republice Czeskiej. Jego imponująca wysokość wynosi 148 metrów, a suma wszystkich kaskad dochodzi do 250 metrów. To miejsce zachwyca swoją dzikością i majestatycznym widokiem, szczególnie gdy wody Panczawy spadają z hukiem w dół, rozpryskując się o skalne półki.
Górna, skalista część Wodospadu Panczawy jest najlepiej widoczna z punktu widokowego Ambrožova vyhlídka, skąd najczęściej robi się zdjęcia wodospadu. Aby jednak zobaczyć pełną wysokość wodospadu, należy udać się do Doliny Łaby, do której prowadzi niebieski szlak. Z Ambrožovej vyhlídki można podziwiać jedynie górną, malowniczą kaskadę. Punkt widokowy oraz Wodospad Panczawy znajdują się w odległości około kilometra od słynnej Labskiej boudy, a wstęp jest bezpłatny.
Śnieżne Kotły
Po odwiedzeniu Wodospadu Panczawskiego kontynuowaliśmy wędrówkę w kierunku Śnieżnych Kotłów. Te dwa potężne kotły polodowcowe, Mały i Wielki, to jedne z najbardziej spektakularnych formacji w Karkonoszach. Położone są między Wielkim Szyszakiem a Łabskim Szczytem, tworząc krajobraz, który przyciąga zarówno miłośników przyrody, jak i fotografów.
Mały Śnieżny Kocioł ma głębokość około 300 metrów, a jego ściany wznoszą się na wysokość 100 metrów. Wielki Śnieżny Kocioł jest nieco płytszy, ale jego ściany osiągają aż 150 metrów wysokości. Oba kotły oddzielone są skalistą grzędą, a na ich dnie znajdują się okresowo wysychające jeziorka polodowcowe, znane jako Śnieżne Stawki.
Śnieżne Kotły to także miejsce niezwykłej bioróżnorodności. W Małym Śnieżnym Kotle można znaleźć skalnicę śnieżną, gatunek endemiczny, który występuje tylko w tym miejscu w Europie Środkowej. Ponadto, kotły te są domem dla wielu innych rzadkich gatunków roślin, co czyni je wyjątkowym rezerwatem przyrody.
Wędrówka do Wodospadu Panczawskiego i Śnieżnych Kotłów to obowiązkowy punkt programu dla każdego, kto pragnie doświadczyć piękna Karkonoszy. Trasa ta nie tylko oferuje spektakularne widoki i możliwość obcowania z dziką przyrodą, ale także daje szansę na chwilę wytchnienia w jednym z karkonoskich schronisk. Niezależnie od pory roku, te miejsca zachwycają i inspirują, a wspomnienia z tej wyprawy na długo pozostaną w sercu każdego turysty.
My powróciliśmy do Schroniska na Szrenicy. Jeżeli chcielibyście wędrówkę zaczynać w Szklarskiej Porębie, trzeba dodać jeszcze kilka kilometrów dojścia do Szrenicy, co czyni trasę długą, ponad trzydziestokilometrową ze słuszną liczbą przewyższeń. Taką wędrówkę warto zaplanować na letnie dni, które są wystarczająco długie.
