Bukovec, który okazał się najwyższym wulkanem Sudetów
- Poziom trudności: trasa jest średnio trudna, jest jedno ostre, ale krótkie podejście. Trasa w formie pętli,
- Bukovec jest najwyższym powulkanicznym wzniesieniem w Sudetach,
- Trasa prowadzi przez uroczą, czeską osadę Jizerka,
- Bukovec objęty jest ochroną rezerwatu przyrody.
Najwyższy wulkan w Sudetach
Jakie ogromne było moje zdziwienie, kiedy okazało się, że najwyższy sudecki wulkan nie znajduje się w słynnej dolnośląskiej Krainie Wygasłych Wulkanów w Górach Kaczawskich, a w Górach Izerskich.
Góra Bukovec – o niej mowa, leży w Górach Izerskich, na wysokości 1005 m n.p.m., na wschód od osady Jizerka. Wzniesienie znajduje się w Sudetach Zachodnich, dokładnie we wschodniej, czeskiej części Gór Izerskich.
Bukovec jest bardzo charakterystycznym wzniesieniem. Góra kształtem przypomina stożek, ma strome zbocza. Bukovec zbudowany jest, jak na wulkan przystało, ze skał bazaltowych. Na szczycie widoczne jest bazaltowe gołoborze.
Bukovec powstał ok. 20 mln lat temu jako powulkaniczne wzniesienie. Jego szczyt to charakterystyczny nek, którym lawa wydostawała się na zewnątrz.
Na południowych zboczach Bukovca dawno temu istniał kamieniołom, dzięki czemu odsłonięte zostały bazaltowe formacje skalne – ogromne słupy bazaltu. Obecnie na tym obszarze założony jest rezerwat przyrody, który ochrania cenne tereny leśne, a także łąki.
Ścieżka dydaktyczna na Bukovec
Ścieżka dydaktyczna, która prowadzi na szczyt Bukovca, ma długość ok. 3 km. Trasa wyznaczona ścieżką przebiega przez szczyt góry, a na jej drodze znajduje się 18 tablic z informacjami na temat przyrody, ochrony rezerwatowej, a także historii tego miejsca. Opisane są dokładnie występujące tu rośliny. Na terenie przylegającym do Bukovca znajdują się hale porośnięte roślinnością łąk wysokogórskich. Hale te powstały naturalnie dzięki bardzo sprzyjającym specyficznym warunkom klimatycznym. Porastają je rozmaite rośliny zielne i trawiaste. Wśród nich na uwagę zasługuje wszewłoga górska i ostrożeń dwubarwny.
Klimat gór Izerskich
Nie można zapomnieć, że góry Izerskie nazywane są biegunem zimna. Klimat panujący w Izerach jest niezwykle surowy – zimy są srogie i długie, a suma opadów wysoka. Najwięcej opadów występuje w lipcu, a najmniej w lutym. Dodatkowo pogoda w Górach Izerskich jest bardzo zmienna, więcej jest tu dni pochmurnych niż słonecznych, często także występują mgły.
Takie warunki klimatyczne sprzyjają roślinności charakterystycznej dla wyżej położonych terenów. Można na przykład w Izerach spotkać kosodrzewinę na wysokości ok. 840 m n.p.m., gdzie porasta ona tereny Hali Izerskiej.
Osada Jizerka
Osada jest punktem startowym naszej wyprawy na Bukovec. Mówi się, Jizerka jest jedną z piękniejszych wsi gór Izerskich.
Osada jest jedną z najwyżej położonych wsi w Czechach. Jizerka leży na wysokości 862 m n.p.m. na rozległej łące tuż przy granicy z Polską. Przez wieś płynie swoim niespiesznym nurtem rzeka Jizera. Wieś powstała ok. XVI w. jako miejscowość ściśle powiązana z wydobycie cennych kamieni. Właśnie tu znajdowano szafiry. W osadzie funkcjonowały dwie huty szkła, a sama miejscowość rozwijała się ze względu na właścicieli hut i ich rodziny. Teraz Jizerka jest miejscem w nurcie slow. Znajdują się tu hotele, pensjonaty i restauracje, brak jest natomiast zgiełku i hałasu.
Na początku wsi, przez znakiem zakazu wjazdu znajdziecie duży i bezpłatny parking, gdzie zostawicie samochód i od razu wejdziecie na szlak. Z tego miejsca można dojść także do Karlovskiego Mostu, który znajduje się na granicy polsko-czeskiej.
Jak wejść na Bukovec
Na szczyt Bukovca można wejść od strony osady lub szlakiem prowadzącym bezpośrednio z parkingu na początku Jizerki.
My przeszliśmy się asfaltowym, niedługim odcinkiem, aby wrócić do parkingu w Jizerce przez szczyt Bukovca. Ścieżka dydaktyczna prowadzi szlakiem czerwonym, który po chwili zmienia się w szlak łączony żółto-zielony. Tutaj uwaga – do szczytu prowadzi jedynie szlak zielony, żółty szlak obiega górę dookoła. Jeżeli chcecie nacieszyć oczy widokami ze szczytu Bukovca – trzymajcie się koloru zielonego. Trasa jest oczywiście odpowiedni oznakowana, a więc szanse na zagubienie są niewielkie.
Bukovec – widoki
Do szczytu Bukovca prowadzi dosyć ostre podejście, które na szczęście jest dosyć krótkie. Na szczycie Bukovca znajdziecie oczywiście tablicę informacyjną, oznaczenie i niewielkie prześwity w drzewach z widokiem na pobliską Jizerę. Za kilka lat ze szczytu widoki będą zapewne dostępne jedynie zimą, kiedy drzewa będą nagie.
Pamiętajcie – na szlaku oczy i uszy szeroko otwarte i uważność jest niezbędna. Tu także warto wytężyć zmysły, aby odnaleźć ślady powulkaniczne. Po drodze ze szczytu zobaczycie gołoborza bazaltowe, a pod nogami wiele małych luźnych bazaltowych kamieni.
Do parkingu dojdziecie robiąc fajną, niedługą pętlę lub zawracając szlakiem dookoła góry.
