Kamienica – najwyższy szczyt w Grzbiecie Kamienickim
- Widoki z tego nieoszlakowanego szczytu są znakomite,
- Trasa częściowo bez szlaku, leśną drogą,
- Szczyt Kamienica jest oznaczony,
- 5. Pies – tak.
Grzbiet Kamienicki w Górach Izerskich
Góry Izerskie to pasmo w Sudetach Zachodnich, na Dolnym Śląsku. Góry Izerskie dzielą się na dwa grzbiety – Grzbiet Wysoki oraz Grzbiet Kamienicki.
Wysoka Kopa – najwyższy szczyt Gór Izerskich, jest jednocześnie najwyższym punktem w Grzbiecie Wysokim Gór Izerskich. W Grzbiecie Kamienickim najwyższy szczyt to Kamienica.
O Grzebiecie Kamienickim pisałam już trochę wprowadzenia przy okazji wizyty na Bobrowych Skałach czy Koziej Szyi. Wtedy zachwyciły mnie tajemnicze budowle – kamienne mury, czy też wały. Grzbiet Kamienicki jest mniej znany turystom, jest tu mnie wytyczonych szlaków i oznaczonych szczytów. Tereny te owiane są aurą tajemnicy.
Dzisiaj powróciliśmy na Grzbiet Kamienicki aby dokończyć pewną wycieczkę…
Szczyt Kamienica
W centrum Grzbietu Kamienickiego szczyty Kamienica, Kowalówka, Tłoczyna i Dłużec tworzą dość zwarty masyw. Najwyższa w tym grzebiecie jest Kamienica, która wznosi się na wysokość 973 m n.p.m. i jest zbudowana z granitognejsów. Nazwa – Kamienica może być niezrozumiała, ponieważ góra nie jest szczególnie kamienista. Na szczycie znajdują się głazy i skały, jednak poza tymi formacjami nie ma skalnych narzutów ani rumoszu.
Niestety przez szczyt Kamienicy nie przechodzi obecnie żaden oficjalnie wyznaczony szlak turystyczny. Chociaż w przeszłości prowadził tędy szlak żółty i jego pozostałości można napotkać jeszcze na starych drzewach.
Kamienica jest wylesiona, jej spłaszczony szczyt porastają krzewy borówkowe, gdzie nie gdzie młody las świerkowy. To wszystko jest pokłosiem dawnej katastrofy ekologicznej, kótra miała miejsce w latach 80. XX w. Obecnie Góry Izerskie ciągle odradzają się przyrodniczo.
Jednak młode drzewa zarastające szczyt Kamienicy coraz skuteczniej zabierają widokowe walory góry. Mimo wszystko ze szczytu można dojrzeć Stóg Izerski, a nawet wzniesienia Pogórza Izerskiego.
Kamienica jest odwiedzana bardzo rzadko. Chyba najwięcej tu rowerzystów, chociaż szlaków rowerowych tu także brak.
Na szczyt Kamienicy najdogodniej wybrać się z Rozdroża Izerskiego.
Rozdroże Izerskie
W połowie drogi pomiędzy dwoma izerskimi kurortami – Świeradowem Zdrój i Szklarską Porębą, na drodze nr 44 – tzw. Drodze Sudeckiej znajduje się Rozdroże Izerskie. Rozdroże Izerskie to dość duża polana znajdująca się na wysokości 767 m n.p.m. Jest to miejsce idealne na start wycieczki w obrębie Wysokiego Grzbietu – między innymi do nieczynnej Kopalni Stanisław, na najwyższy szczyt Gór Izerskich – Wysoką Kopę, czy właśnie na drugą stronę – na Grzbiet Kamienicki i na szczyt Kamienicy.
Na Rozdrożu Izerskim po obu stronach szosy znajdują się duże, bezpłatne parkingi, znajdziecie tu także tablice informacyjne i mapy, a także szlakowsazy.
Jak dojść do Kamienicy
Samochód zostawcie na parkingu, nie będziecie prawdopodobnie mieli problemu ze znalezieniem miejsca – jest ich naprawdę dużo.
Szlak do Kamienicy to szlak koloru niebieskiego w kierunku przeciwnym do Wysokiej Kopy. Na początku traficie na asfaltowy fragment drogi, może być także opuszczony szlaban. Droga nie jest zamknięta, więc spokojnie można iść na przód. Po chwili szlak niebieski wejdzie na drogę szutrową. Tą drogą prowadzącą szlakiem niebieskim można dojść aż do Sępiej Góry. My pilnujemy trasy, gdyż trzeba będzie w pewnym momencie zejść ze szlaku na zwykłą, leśną ścieżkę. Mniej więcej po kilometrze wypatrujemy ostrego zakrętu w prawo, na szczęście droga nadal jest dość szeroka i widoczna.
Następny skręt nie jest już tak widoczny i oczywisty. Ścieżka jest bardzo wąska.
Tu już trzeba bardzo pilnować trasy, oznaczeń przypominam brak.
Tu będzie jedyne na tej trasie podejście. Nie jest ono ani specjalnie ostre, ani długie.
Widoki na Góry Izerskie
Na szczycie Kamienicy ustrzelicie naprawdę piękne widoki. Z jednej strony będzie to widok na najwyższe szczyty Gór Izerskich, z drugiej – Pogórze Izerskie, które jest wyjątkowo piękne. Szczyt jest wypłaszczony, ścieżka na górze wąska i bardzo nierówna. Trzeba wybierać – widoki i zatrzymanie, lub nieustanne patrzenie pod nogi – można skręcić tu kostkę.
O dziwo na drzewie znaleźliśmy tabliczkę z nazwą szczytu – nie spodziewaliśmy się tego zupełnie!
Droga powrotna
Na powrót można wybrać kilka wariantów. Przede wszystkim można wrócić po prostu po własnych śladach, dokładnie tą samą trasą, jaką przyszliśmy na szczyt.
Drugi wariant to podążanie za wąską ścieżką i zejście do Rozdroża Izerskiego z odrobinę innej strony góry.
Jako, że przygoda to nasze drugie imię – wybraliśmy ten drugi wariant. I powiem szczerze – warto! Trasa idzie naprawdę wąską i czasami zanikającą ścieżką. Ale po drodze przejdziecie przez niezwykły magicznie zielony las z ogromnymi, omszałymi głazami. Zobaczycie piękne widoki na przeciwległy Stóg Izerski z innej perspektywy.
Przyznam, ,że momentami ścieżka nam się gubiła, aby odnaleźć się dalej w zaroślach, Widać, że trasa jest naprawdę rzadko odwiedzana. W tym jest urok tej drogi.
To są dzikie i mniej dostępne trasy, które niezmienne polecam.
