Dolina Białej Wody

Tatry Wysokie

Punkt startowy: Łysa Polana, parking

Poziom trudności

Trudna

Długość trwania

ponad 6h

Wózek dziecięcy

Nie

Pies

Tak

Rower

Nie

Data wpisu

02/10/2022

Opis

 Dolina Białej Wody – szlak przy szumie górskiego potoku

  1. Poziom trudności: trudna. Trasa tam i z powrotem.
  2. Czas trwania: ok. 8 godzin, dystans ok. 28 kilometrów.
  3. Trasa niedostępna dla wózków (poza początkowym etapem), za długa dla dzieci.
  4. Rower – nie.
  5. Pies – tak, na smyczy.
  6. Kijki – mogą okazać się przydatne.

Trasa 3 razy naj…

Tak można zacząć opis trasy w Dolinie Białej Wody.

Jest to najdłuższa dolina w Tatrach Wysokich, jednocześnie najbardziej rozległa dolina w tychże Tatrach. I – subiektywnie – najpiękniejsza.

Jeżeli chodzi o liczby: Dolina Białej Wody (słow. Bielovodská Dolina) położona na terytorium Słowacji, rozciąga się na długości ponad 10 kilometrów, jej dnem płynie potok Biała Woda, który łącząc się z Rybim Potokiem, tworzy rzekę Białkę. Dolina wyrzeźbiona jest w skałach granitowych, ma charakterystyczny kształt polodowcowy, na jej obszarze znajduje się 16 stawów, a także najwyższy w Tatrach wodospad – Ciężka Siklawa.

Wycieczka Doliną Białej Wody aż do Doliny Litworowej to jedynie część niezrealizowanego ambitnego planu podejścia do Małej Wysokiej w Tatrach Wysokich. Niestety październikowa aura pokrzyżowała nasze plany na tyle skutecznie, że jesteśmy zadowoleni, że udało się aż tyle.

Do Doliny Białej Wody udaliśmy się w pierwszy październikowy weekend. Prognozy pogody nie były optymistyczne, ale nasze nastawienie – owszem.

Tyle że w sobotni poranek było już wiadomo, że Mała Wysoka musi poczekać. Obudził nas deszcz stukający miarowo i dosyć mocno w parapet. Po krótkiej nardzie decydujemy, że jedziemy na Łysą Polanę i już na miejscu zadecydujemy co dalej.

Parking na Łysej Polanie

Parking mieliśmy zapłacony już dawno, a więc do plecaka dorzucamy peleryny i w drogę.

Z Łysej Polany, gdzie zostawiliśmy samochód, kierujemy się do mostu na rzece Białka, który jest prawie na granicy polsko-słowackiej. Przechodzimy przez most, szlaban na drodze do Doliny i wchodzimy na teren Tatrzańskiego Parku Narodowego (słow. Tatranský Národný Park, TANAP), gdzie po słowackiej stronie nie ma opłat!!!

Całą drogę będzie prowadził nas szlak niebieski, który nie zmieni się aż do Doliny Litworowej.

Dolina Białej Wody jest miejscem zjawiskowym. Nie ma tu tłumów, podejrzewam, że w dalszych jej częściach nawet przy ładnej pogodzie jest raczej odludnie. Nasza wycieczka wypadła w deszczowy dzień, w taką pogodę zawsze jest mniej ludzi na szlakach.

Charakterystyczne dla Doliny Białej Wody jest ukształtowanie terenu, a szumiący potok dodaje jedynie uroku temu pięknemu miejscu. Dodając do tego jeszcze widoki na Tatry Wysokie mamy kompozycję idealną. Dolina sięga po główną grań Tatr Wysokich na odcinku od Rysów po Mały Jaworowy Szczyt.

Trasa do Doliny Litworowej jest długa, ale raczej nietrudna technicznie. Nawet nie przekraczamy wysokości 2000 m n.p.m., co w Tatrach Wysokich nie jest spektakularnym osiągnięciem.

Po drodze mijamy kilka zadaszonych wiat, gdzie można odpocząć, a na wysokości Polany pod Wysoką, pod ścianami Młynarza znajduje się jedyne w całych słowackich Tatrach Wysokich obozowisko namiotowe dla Taterników. Co ciekawe jest tam także drewniany wychodek…

Litworowy Staw

Wąską i bardzo kamienistą ścieżką dochodzimy do Litworowego Stawu, którego tafla wody położona jest na wysokości 1863 m n.p.m. Stąd rozpościera się wspaniała panorama obejmująca Rysy, Niżne Rysy, czy Żabi Szczyt Wyżni.

Nie ma po drodze schroniska, a więc kanapki i herbatę trzeba nieść ze sobą. Dodatkowo warto ubrać nieprzemakalne buty – szlak prowadzi czasem dosłownie w środku potoku, a czasem trzeba ten potok przekroczyć.

W październiku dni są krótkie, niestety nie mamy czasu na więcej. Wracamy szlakiem niebieskim dokładnie tą samą drogą. Mijamy te same strumienie, przy szumie tego samego górskiego potoku.

Trasa Doliną Białej Wody nawet w jesienny i bardzo deszczowy dzień była czystą przyjemnością. Bardzo polecam każdemu to miejsce. Dla rodzin z dzieciakami mała uwaga – na jej część można wjechać nawet z wózkiem, co w Tatrach Wysokich nie zdarza się za często.

Z Doliny Małej Wody można zaplanować ambitne wycieczki:

– Szlakiem niebieskim do przełęczy Rohatka i Doliny Staroleśnej

– Szlakiem zielonym do przełęczy Polski Grzebień i Doliny Wielkiej, gdzie żółtym szlakiem dojedziemy do Małej Wysokiej.

Podsumowanie, zdjęcia i mapa

Redakcja trasygorskie.pl dziękuje Basi Grzelczak za przepiękny wpis. Jesteśmy przyzwyczajeni do nadsyłanych przez Basię ciekawych i inspirujących, ale raczej opisów krótszych wycieczek, odbywających się zwykle w Sudetach. A tu taka niespodzianka…..

Mapa i zdjęcia poniżej.