Z Sobótki na Ślężę przez Zamek Górka

Z Sobótki na Ślężę przez Zamek Górka

1. Zamek Górka to właściwie rezydencja pałacowa,
2. W Sobótce warto zwiedzić dwa zabytkowe kościoły, a także niewielkie ale niezwykle ciekawe Muzeum Ślężańskie,
3. Szlak niebieski na Ślężę należy do najciekawszych ze wszystkich dostępnych szlaków, jest także najtrudniejszy,
4. Na szczycie Ślęży znajduje się schronisko, kościół oraz wieża widokowa i wieża telewizyjna.

Sobótka

Miasteczko Sobótka, położone u podnóża malowniczego Masywu Ślęży na Dolnym Śląsku, jest miastem o bogatej historii i kulturalnym centrum regionu. Pierwsze wzmianki o mieście sięgają 1148 r., a prawa miejskie Sobótka uzyskała w 1399 r. Miasto, z jego gotyckim kościołem św. Jakuba z XV wieku i kościołem św. Anny, stało się ważnym ośrodkiem religijnym i handlowym.

Sobótka przeszła przez burzliwe wydarzenia historyczne, w tym wojny husyckie, śląskie i zniszczenia podczas II wojny światowej. Dzisiaj, z populacją niespełna 7000 mieszkańców, Sobótka przyciąga turystów dzięki swojemu pięknemu krajobrazowi, czystemu powietrzu, a także bliskości do Wrocławia. Miasto oferuje dostęp do Ślężańskiego Parku Krajobrazowego, pełnego szlaków turystycznych i ciekawych zabytków.

Dodatkowo, w Sobótce znajduje się Muzeum Ślężańskie, które opowiada o historii i przyrodzie regionu oraz lokalnych tradycjach. W mieście zachowały się także inne zabytki, w tym Ratusz z XIX wieku i rzeźby autorstwa czeskiego mistrza kowalstwa artystycznego, Jaroslava Vonki.

Warto wspomnieć, że obecnie Sobótka pełni ważną funkcję na mapie sportu amatorskiego. Od 2007 r lokalny Klub Biegacza Sobótka organizuje Półmaraton Ślężański,  kolejne edycje biegu przyciągają tłumy biegaczy nie tylko z Polski. Ślężański Półmaraton stał się ważnym wydarzeniem w kalendarzu biegowym. Znany jest ze swojej wymagającej trasy oraz pięknych widoków, co przyciąga różnorodnych biegaczy, od amatorów po zawodowców. 

Sobótka i pobliski Masyw Ślęży jest także popularnym miejscem dla miłośników kolarstwa górskiego, szosowego i różnych wydarzeń rowerowych. W okolicach Ślęży organizowane są różnorodne zawody rowerowe, które przyciągają zarówno amatorów, jak i profesjonalistów. Tu odbywa się Ślężański Mnich, a także finał Bike Maraton, a nawet zawody Triathlon dla Grażyn i Januszy.

U stóp Ślęży znajdziecie aleję sław kolarstwa, gdzie każdy sławny zawodnik ma swój kamień ze zdjęciem.

Z Wrocławia w góry bez samochodu

Do Sobótki można łatwo i szybko dojechać z Wrocławia samochodem. Od niedawna można wygodnie dojechać do miasteczka także koleją. Pociąg do Sobótki z Wrocławia został ponownie uruchomiony 12 czerwca 2022 roku po 22-letniej przerwie. Linia kolejowa Wrocław Główny – Sobótka – Świdnica Miasto została otwarta po wielu latach, co znacznie ułatwiło dojazd do Sobótki mieszkańcom Wrocławia i okolic.

Do Sobótki można także dojechać rowerem, ścieżek poprowadzonych nie ma, jednak drogi są dobre, a kierowcy przyzwyczajeni do ruchu rowerowego.

Zamek w Sobótce Górce

Zamek w Sobótce Górce, znany również jako Pałac Górka, to historyczna rezydencja zlokalizowana w Sobótce na Dolnym Śląsku. Jego początki sięgają 1121 r., kiedy zbudowano kaplicę dla zakonu kanoników regularnych św. Augustyna. W 1250 r. konsekrowano nowy kościół na tym miejscu, a w 1256 r. książę Bolesław Łysy uwięził tam biskupa wrocławskiego Tomasza I Zarembę.

W kolejnych stuleciach kompleks był niszczony i odbudowywany, w tym podczas najazdów husytów w XV wieku oraz wojny trzydziestoletniej w XVII w. W 1810 r. zabudowania probostwa sprzedano prywatnemu właścicielowi, Ernestowi von Luttwitz, który przekształcił je w rezydencję mieszkalną. W 1885 r. kompleks nabył Eugeniusz von Kulmitz, który zlecił jego całkowitą przebudowę w stylu neorenesansowym według projektu architekta Wilhelma Rheniusa. Prace trwały od 1886 do 1891 roku. W XX wieku kościół został zamieniony na magazyn, a parafia i wyposażenie kościelne przeniesiono do nowego kościoła. Po licznych przebudowach zachowały się elementy gotyckie i renesansowe obiektu, przesłonięte neorenesansową formą. Obecnie, mimo że budowla sprawia wrażenie opuszczonej, w budynku funkcjonuje hotel.

Szlakiem niebieskim na Ślężę

Niedługi fragment trasy pokonaliśmy szlakiem czarnym. To jest szlak, który prowadzi dookoła Ślęży, jest delikatny, bez wzniesień – szlak spacerowy. Zupełnie inny jest szlak niebieski, moim zdaniem najciekawszy ze wszystkich tras prowadzących na Ślężę. Szlak niebieski od strony Sobótki powadzi dosyć ostro w górę, dzięki czemu szybko osiągamy wysokość i szybko jesteśmy na szczycie.

Początkowy odcinek trasy, prowadzący przez gęsty las, oferuje przyjemny cień, co jest szczególnie ważne w ciepłe dni. Podłoże na tej części szlaku jest ziemno-korzenne, gdzieniegdzie pojawiają się drobne, irytujące kamienie.

Bliżej szczytu trasa staje się bardziej wymagająca, a ostatni kilometr to ogień w łydkach. Jedyną ulgę przynoszą kamienne schodu, które odrobinę niwelują nachylenie.

Ta różnorodna i malownicza trasa na Ślężę jest znakomitą propozycją dla osób szukających połączenia aktywności fizycznej z obcowaniem z przyrodą. Ogromnym plusem tej trasy jest właściwie brak ludzi na szlaku. Tu znajdziecie ciszę i spokój, których próżno szukać na szlaku czerwonym, czy żółtym.

Ślęża

Ślęża, często nazywana „Śląskim Olimpem”, to nie tylko najwyższy szczyt Masywu Ślęży, ale również znaczący element krajobrazu Dolnego Śląska. Wznosi się na wysokość 718 m n.p.m., dominując nad otaczającymi ją równinami: Równiną Wrocławską od północy, Równiną Świdnicką od zachodu i Kotliną Dzierżoniowską od południa.

Szczyt ten jest zaliczany do Korony Gór Polski oraz Korony Sudetów, co świadczy o jego znaczeniu w polskim krajobrazie górskim. Ślęża jest wyjątkowo popularna wśród turystów. Ze szczytu Ślęży roztacza się zapierający dech w piersiach widok na Karkonosze, Wrocław oraz szeroką panoramę Dolnego Śląska, a także na Góry Sowie oraz Nizinę Śląską. Na szczycie góry można zobaczyć m.in. maszt telewizyjny, wieżę widokową, a odpoczynku poszukać w Domu Turysty.

Zejście ze Ślęży

Po krótkim odpoczynku ruszamy w dół, do Sobótki. Wybieramy klasyczne zejście szlakiem czerwonym. Miniemy po drodze rzeźby kultowe, a do dworca PKP dojdziemy wieczorową już porą. Trasa jest ciekawa, w śnieżnej otoczce dość trudna. Cała pętla to ok. 15 km.